«قمر»[۱] یک مجله ی جدید است که به سردبیری محمد بگانوویچ[۲] مسلمان بوسنیایی تبار در وین منتشر می شود و منحصرا به موضوعات مسلمان می پردازد.
به گزارش سایت دویچلند فونک کولتور[۳]، سردبیر این مجله ی تازه تأسیس، معتقد است که نشریات دیگر تنها اخبار مربوط به جنایات یا تروریسم مسلمانان را منتشر می کنند و سایر وجوه زندگی مسلمانان اتریش مغفول مانده؛ که قرار است از این پس در این مجله منتشر شود.
مجله ی «قمر» که فعلا به صورت گاهنامه منتشر می شود؛ در اولین شماره ی خود گزارشی از روحانی زندان وین منتشر کرده؛ یک مدل مسلمان از برلین را به تصویر کشیده؛ و مصاحبه ای با یک وبلاگ نویس مسلمان به چاپ رسانیده است.
«قمر» در عین حال یک ستون فمینیستی دارد؛ و همچنین شعر یک نویسنده ی جوان آلبانیایی از نیدرزاکسن آلمان را هم منتشر کرده است. این مجله به طور انتقادی به رابطه ی کانت و اسلام می پردازد و گزارشاتی را درباره ی پادکست بایریشر روندفونک[۴] تهیه کرده است که اخبار مسلمانان را پوشش می دهد. همچنین توصیه هایی برای رستوران های حلال در وین یا فروشگاه کیف های شیک بدنسازی ارائه شده است.
محمد بگانوویچ در مصاحبه با این سایت گفت: "تجربه ی من نشان می دهد که جریان اصلی رسانه ها تنها اخباری را از مسلمانان منتشر می کند که جنبه ی منفی دارد. خود من وقتی به عنوان مخاطب کلاسیک و یک مسلمان به اخبار نگاه می کنم، تنها با مطالبی در رابطه با تروریسم، جنایات دست جمعی،ختنه ی دستگاه تناسلی زنان یا سایر موضوعات مشکل ساز مواجه می شوم. پس با خودم فکر کردم که چرا باید این قبیل مطالب را بخوانم؟! خیلی ها از این نوع اطلاع رسانی گریزان هستند و به جای آن، تمایل به استفاده از اخبار آنلاین یا اطلاعات عرضه شده در شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام را دارند. نشریه ی قمر در واقع قرار است پرکننده ی این خلاء اطلاعاتی باشد."
بگانویچ؛ «قمر» را با همکار غیرمسلمان خود کلمنس اشتاخل[۵] و یک هیات تحریریه ی کوچک تهیه میکند. فعلا ۲۰۰۰ نسخه از این مجله منتشر شده است.
بگانوویچ ادامه می دهد: "افرادی که درباره ی آنها در این مجله می نویسیم مسلمان هستند، اما ما نمی دانیم که آیا مذهبی هستند یا نه. قصد هم نداریم که بپرسیم؛ این برای ما در درجه ی کمتر اهمیت است. نه تنها در کشورهای آلمانی زبان؛ بلکه در همه جای جهان گرایش به معنویت در حال کاهش است. از آنجا که نه خود من و نه هیات تحریریه به هیچ وجه امام جماعت یا هر چیزی شبیه به آن نیستیم و به اندازه ی کافی هم صلاحیت بحث و گفت وگو درباره ی محتوای دینی را نداریم، از وارد شدن به حیطه ی الهیات چشم پوشیده ایم."
به دلیل همه گیری کرونا، اتاق های تحریریه ی مجله در منطقه ی سوم وین هنوز خالی است. از نظر بگانویچ و استاچل، کار کردن در مجله ی «قمر» شغلی نیست که منفعت مالی داشته باشد. بگانویچ مدت ها آرزو داشت که مجله ای برای پوشش دادن اخبار اجتماعی مسلمانان راه اندازی کند؛ اما زندگی خود را از طریق چاپ یک نشریه ی ویژه حمل و نقل تامین میکند. اشتاخل هم که روزنامه نگار و فیلمساز مستقل است، اذعان می کند که او یکی از کسانی بوده که هرگز با مسلمانان کاری نداشت و آنها را نادیده می گرفته؛ اما حالا احساس گناه می کند و می گوید: "من نمی دانم که آیا شرم کلمه درستی است یا نه، اما چنین احساسی ریشه در خودشناسی دارد. شخصیت من در اتریش و آلمان بیشتر با الگوی مرد سالار و سفید پوست شکل گرفته ولی دیر تغییر کردن بهتر از هرگز تغییر نکردن است. برای همین تصمیم گرفتم که این نشریه را منتشر کنم."
۱۵۰۰۰یورو هزینه ی انتشار این نشریه با تأمین اعتبار اولیه از بنگاه تجارتWirtschaftsagentur Wien میسر شده است.
هرکسی می تواند برای «قمر» بنویسد. بگانویچ تأکید می کند که دین نویسندگان در مطالب منتشر شده نقشی ندارد. او می گوید: "من فکر می کنم اشتباه خیلی رایجی که بسیاری از رسانه های کلاسیک مرتکب می شوند این است که خوانندگان مسلمان را دست کم می گیرند. آنها فرض کرده اند که این افراد روزنامه و مجله و کتاب نمی خوانند، به رسانه مراجعه نمی کنند و بنابر این نیازی نیست که نگران نظر آنها باشیم. ما هم تصمیم گرفتیم که آستین ها را بالا بزنیم و محصولی درست کنیم. حداقل تبلیغات را در اینستاگرام انجام دهیم و هزینه های تولید خود را پایین نگه داریم. به هر حال، هزینه ی چاپ ما از یک عدد ۵ رقمی فرا تر نخواهد رفت."
او ادامه میدهد: "البته هنوز کمبود تبلیغات در مجلهی ما وجود دارد. بسیاری از شرکتها و مارکها هنوز تمایلی به تبلیغ محصولات خود در میان جامعهی مسلمانان ندارند."
با این حال؛ محمد بگانوویچ در اینجا پتانسیل زیادی می بیند. شریک او آقای کلمنس اشتاخل هم در این رابطه توضیح می دهد: "«قمر» در عربی به معنی ماه است. از یک طرف، واژه ی ماه پس زمینه ی اسلامی دارد؛ و از طرف دیگر قاعده مند بودن انتشار یک مجله را می رساند."
محمد بگانوویچ می افزاید: "آهنگین بودن واژه ی قمر هم به نظر خوب می رسد. تلفظ آن برای افرادی که به زبان عربی صحبت نمی کنند کمی پیچیده است؛ اما به نظر می رسد عنوانی بسیار اسرارآمیز، بسیار عاشقانه و ساده باشد."
این گاهنامه در حال حاضر در چهار کتاب فروشی در آلمان و دو کتاب فروشی در اتریش موجود است. علاوه بر این؛ از طریق اینترنت هم می شود قمر را سفارش داد؛ ولی عرضه ی آن در کیوسک های مطبوعاتی هنوز اقتصادی نیست. یک بررسی ساده در بین خوانندگان نشان می دهد که افرادی با مشخصات بسیار متفاوت به مجله علاقه مند هستند.
یکی از خوانندگان می گوید: "من خودم به خدا اعتقاد ندارم، اما علاقه ی زیادی به فرهنگ ها و جوامع دیگر دارم. بنابراین انتشار «قمر» دقیقاً کار درستی است. من فکر می کنم اینکه «قمر» صدای جامعه ی مسلمان اتریش شده است، خوب و مهم باشد. با این حال؛ من همچنین امیدوارم که در مورد غیرمسلمانان هم این مسئله اتفاق بیافتد. زیرا لازم است که گروه های درون جامعه به جای اینکه رو در روی همدیگر بایستند، با یکدیگر همکاری کنند."
خواننده ی دیگری توضیح میدهد: "من «قمر» را دوست داشتم زیرا زمان آن فرا رسیده بود که مسلمانان رسانه ی جدی و امیدوار کننده ای داشته باشند. اما من به طور ویژه آن را دوست داشتم زیرا مانند خود مسلمانان، بسیار متنوع و رنگارنگ است. بنابراین هر کس همیشه مطلبی فراخور سلیقه اش در آن پیدا خواهد کرد. "
یک خواننده ی مسلمان هم می افزاید: "ما مسلمانان هنرمند هستیم، موسیقیدان هستیم، سیاستمدار هستیم، فعال اجتماعی هم هستیم. در واقع همه چیز هستیم؛ مانند هر جامعه ای. انتشار این مجله، یک سیگنال بسیار قوی می فرستد به مسلمانان که این درها به روی من باز است یا من همهی این راه ها را میتوانم طی کنم. من می توانم به هر چیزی تبدیل شوم و مجبور نیستم تبدیل به کلیشه ای شوم که جامعه ی اتریش از من در ذهن خود ساخته است."
منبع:
نظر شما